Retencja:

Magazynowanie wody opadowej na powierzchni ziemi, w gruncie oraz w zbiornikach naturalnych i sztucznych (SJP pod red. W. Doroszewskiego).

retencja wodna – zdolność do gromadzenia zasobów wodnych i przetrzymywania ich przez dłuższy czas w środowisku biotycznym i abiotycznym (Wikipedia).

Retencja w Mielcu, to m.in.: „Budowa układów retencji wód opadowych i roztopowych”, dofinansowanych z NFOŚiGW w ramach projektu POIiŚ 2014-2020, jako działanie Adaptacji do zmian klimatu wraz z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne oraz monitoring środowiska. Zrealizowanego dotychczas w  dwóch etapach:

Cz. I, zbiorniki retencyjne koło boiska treningowego w rejonie  ul. Solskiego i Kusocińskiego.

– Układ retencji UR – 2, zbiornik o średnicy DN1000 mm i pojemności 864 m3  z  grawitacyjnym  opróżnianiem;

– Układ retencji UR – 3, zbiornik o średnicy DN1000 mm i pojemności 263 m3 z grawitacyjnym

opróżnianiem;

– Układ retencji UR – 4,  zbiornik o średnicy DN2500 mm i pojemności 1443 m3 z pompowym

opróżnianiem poprzez pompownie P4.

Realizacja robót:  Inżynieria Rzeszów SA, Rzeszów ul. Podkarpacka 59A

Całkowita wartość robót 13 020 747,16 zł

Cz, II, zbiornik retencyjny koło Hotelu Polskiego.

– Układ retencji – zbiornik o średnicy DN3000 i pojemności 1590 m3 i pompowym opróżnianiem poprzez pompownie P1.

Realizacja robót:  SANTEX  K. Czapka, Sędziszów Małopolski ul. Wspólna 13 B

Całkowita wartość robót:  6 880 156,02

Pokaż poprzednie zdjęcie w galerii

Pokaż kolejne zdjęcie w galerii

Odprowadzanie deszczówki – przepisy

Temat odprowadzania z posesji, wód opadowych popularnie zwanych deszczówką, reguluje kilka aktów prawnych.

• Prawo wodne i ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, która obowiązuje od 1 stycznia 2018 i wprowadziła sporo zamieszania, odebrała m.in. wodom opadowym status ścieków. To wpłynęło na przepisy ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę, przestały obowiązywać dla nich taryfy opłat m.in. z tytułu zbiorowego odprowadzania wody opadowej do kanalizacji miejskiej. To oznacza, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne nie może już pobierać opłat za odprowadzanie deszczówki do kanalizacji, nie oznacza jednak, że nie może ono pobierać opłat w ogóle. Prawo umożliwia pobieranie opłat za deszczówkę odprowadzaną do sieci kanalizacji deszczowej. Aktualnie przepisy w tym zakresie dają nawet większą swobodę niż wcześniej. Obecnie to miasta i gminy indywidualnie ustalają takie opłaty.
• Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Na odpowiednie przepisy wskażemy w dalszej części artykułu.
• Kodeks cywilny w tym względzie koncentruje się na relacjach z sąsiadami. Zwraca uwagę (art. 140), że właściciel działki może rozporządzać swoją własnością i korzystać z niej tylko w granicach wyznaczonych prawem. Zakazuje też (art. 144) ingerować w sferę cudzej nieruchomości, a jest tym np. kierowanie wody opadowej na sąsiednie działki.

Gdzie nie wolno odprowadzać deszczówki

Określają to przede wszystkim warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W § 29 czytamy: Dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania ich na teren sąsiedniej nieruchomości jest zabronione.

Zapis ten wymaga rozwinięcia – deszczówki nie wolno kierować także na ulicę i do kanalizacji. Deszczówka z posesji musi być zagospodarowana na jej terenie i jest to powinność właściciela. Trzeba nie tylko mieć urządzenia do odprowadzania deszczówki, ale mają one być tak zaprojektowane, by woda nie spływała z nich na sąsiednią nieruchomość, a także wzdłuż granicy sąsiada. Gdy mamy do czynienia z budynkami posadowionymi blisko siebie, ich dachy nie powinny być tak zbudowane, aby woda nie spływała z nich w granicy działki.

Deszczówka odprowadzana jest:

• kanalizacją deszczową – służy do odprowadzania wód opadowych i roztopowych ze szczelnych nawierzchni terenów miejskich – dachów, dróg, chodników, podjazdów, parkingów,

• bezpośrednio na nieutwardzony teren – to sposób najprostszy, tyle że lejąca się z rynien woda może prowadzić do miejscowych podstopień, szczególnie gdy grunt jest mało przepuszczalny. Może podmyć fundament, zawilgocić ściany, zalać garaż czy piwnicę, zalać rośliny. Sporo zagrożeń, poza tym szkoda wody, którą można z pożytkiem zagospodarować,
• specjalnymi instalacjami do deszczówki (tzw. retencja) – zbieranie deszczówki w rożnych zbiornikach retencyjnych jest najlepszym rozwiązaniem. Możliwości jest wiele, począwszy od beczki, specjalnego zbiornika, po oczko wodne. Tak zebrana deszczówka może być wykorzystywana do podlewania roślin w ogrodzie, a dzięki nowoczesnym instalacjom można ją także przekierować do instalacji domowych, np. spłuczek.

Jak zbierać deszczówkę?

Wyłącznie od właściciela posesji zależy, co zrobi ze swoją deszczówką. Oczywiście najlepiej ją gromadzić:

• w zbiornikach na deszczówkę – nadziemnych lub podziemnych. Może to być beczka, ale lepiej specjalny zbiornik (z tworzywa sztucznego czy ceramiczny) przeznaczony na wodę, a zatem bardziej odporny na reakcje chemiczne zachodzące pod wpływem stojącej wody, często narażonej też na wysoką temperaturę. Wystarczy tylko przekierować wodę z rynien do zbiornika i dostosować jego pojemność do potencjalnych „zbiorów”. Zbiorniki powinny być wyposażone w kraniki.
• drenaż rozsączający – zebraną deszczówkę można wlewać do konewek lub do zbiornika podłączyć wąż ogrodowy. Można ten system jednak unowocześnić, inwestując w drenaż rozsączający. To system perforowanych rur spustowych zakopanych w ziemi na głębokości ok. 40-50 cm, które – zabezpieczone geowłókniną – obsypuje się żwirem. System rozsączający może pełnić funkcję zaworu przelewowego (do drenażu przedostanie się tylko nadmiar wody w zbiorniku), ale może to być również celowo zaplanowany system do nawadniania gruntu deszczówką.
• w zbiorniku z instalacją rozsączającą – to musi być specjalnie do tego zaprojektowany zbiornik, który będzie miał wpust na zbieranie deszczówki, np. z systemu rynnowego oraz wypusty na wyprowadzenie drenażu rozsączająego. Dzięki temu deszczówka zostanie rozprowadzona w gruncie. Zbiorniki i drenaż trzeba dostosować do ilości zbieranej wody i powierzchni terenu do nawodnienia,

• skrzynki rozsączające – to bardziej zaawansowana forma zbiornika na deszczówkę z drenażem. W tym przypadku woda jest magazynowana w skrzynkach, do których woda jest doprowadzana rurą z drenażu lub odwodnienia nawierzchni. Woda przedostaje się stopniowo do gruntu poprzez otwory w ściankach skrzynek. To rozwiązanie dla stałego lecz powolnego nawadniania gruntu. Skrzynki retencyjno-rozsączające można łączyć w system.

Systemy rozsączające deszczówkę są odpowiednie tylko dla gruntów przepuszczalnych lub słabo przepuszczalnych.

• odwodnienia liniowe –  to sposób odprowadzania nadmiaru wody z płaskich powierzchni innych niż dach. Wzdłuż np. podjazdu, tarasu czy chodnika umieszcza się specjalne koryta zabezpieczone rusztami. Trzeba pamiętać, że ruszt takiego koryta musi się znaleźć nieco poniżej gruntu (ok. 0,5 cm) i mieć spadek zapewniający spływ wody do zbiornika lub drenażu rozsączającego.

• studnie chłonne – specjalne zbiorniki wkopane w grunt – zbierają deszczówkę i ją rozprowadzają. Studnia chłonna wymaga wykonania badania gruntu, bo może zostać umieszczona wyłącznie w warstwie przepuszczalnej. To rozwiązanie nadaje się również na działki z niewielkim terenem do nawodnienia. Studnię chłonną można kupić jako gotowy zbiornik (np. zbiornik z tworzywa sztucznego z otworami pełniącymi funkcję rozsączającą) lub wykonać samemu z kręgów betonowych lub plastikowych. Część studni jest widoczna na powierzchni, może mieć nawet całkowitą wysokość 3 m, a średnicę 1 m. Studnia chłonna zamiast otworów drenażowych może mieć dno ustawione na warstwie żwiru, który pełni w tym rozwiązaniu naturalny drenaż.

• oczko wodne – to bardzo dzisiaj popularny i przy okazji niezwykle atrakcyjny sposób na zagospodarowanie deszczówki. Oczko wodne, czyli niewielki zbiornik wodny, w naszym ujęciu interesuje nas jako element retencji wody. Można je zbudować samemu i nie jest to specjalnie trudne. Oczko wodne może być wytyczone w postaci np. betonowej formy, specjalną folią lub gotową niecką. Może być zasilane dodatkowo gromadzoną deszczówką oraz pełnić funkcję nawadniającą. To oczywiście wymaga dodatkowych instalacji, ale warto – lepiej nadmiar wody w oczku przekierować do gruntu niż ryzykować małą powódź. Oczka wodne można obsadzać roślinami filtrującymi (to szczególnie przydatne dla oczek wodnych z zamkniętym obiegiem wody, a jeszcze bardziej z wodą stojącą). Wobec możliwości materiałowych i technologicznych, budowa lub montowanie oczek wodnych nie ma ograniczeń, chyba że te związane z kosztami.

• staw – wymaga więcej wody niż sama deszczówka, ale można ją do niego odprowadzać. Do budowy stawu można wykorzystać naturalne zagłębienie terenu lub utworzyć go sztucznie. Stawu nie da się wybetonować czy uformować folią, to musi być naturalna konstrukcja wykorzystująca rośliny i kamienie, najlepiej z dnem o nieprzepuszczalnym gruncie. Jeżeli staw ma służyć jako zbiornik retencji deszczówki, to o ile wpływ deszczówki do zbiornika może odbywać się grawitacyjnie, do pobór wody może wymagać pompy i filtrów.

Mieszkańcy, którzy nie znajdą sposobu na zastosowanie powyższych rozwiązań mogą wystąpić z wnioskiem o zapewnienia odbioru deszczówki ze swoich terenów do miejskiej kanalizacji deszczowej na terenie Mielca.

Wnioski można pobrać tutaj: (wniosek_KD-I) oraz w budynku Urzędu Miejskiego przy ul. Żeromskiego 23 (za KPP Policji) w pokoju 19 (I piętro), a także w biurze podawczym (budynek UM – Żeromskiego 26). Wypełnione wnioski należy złożyć w budynku UM, ul. Żeromskiego 26 (biuro podawcze). Informacje dodatkowe można uzyskać pod nr tel. 17 787 42 12.

Rowy melioracyjne

Kwestię melioracji reguluje art. 205 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne utrzymywanie urządzeń melioracji wodnych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów, a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością spółki wodnej działającej na terenie gminy lub związku spółek wodnych, w którym jest zrzeszona spółka wodna działająca na terenie gminy – do tej spółki lub tego związku spółek wodnych.

Zasadnicze funkcje urządzeń melioracji wodnych sprowadzają się do regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby, ułatwiania jej uprawy, ochrony użytków rolnych przed degradacją. Właściciele gruntów powinni pamiętać, że aby urządzenia melioracji spełniały swoje zadania, nie wystarczy samo ich istnienie, muszą być utrzymywane w należytym stanie, oczyszczane w taki sposób, aby zachowana była ich przepustowość. Prace konserwacyjne powinny być  prowadzone każdego roku w celu umożliwienia odpływu wód opadowych i roztopowych. Niewywiązywanie się z tego obowiązku powoduje wyłącznie złe skutki, prowadzi między innymi do podtopień.

Zgodnie z art. 206 prawa wodnego jeżeli obowiązek, o którym mowa w art. 205, nie jest wykonywany, właściwy organ Wód Polskich ustala, w drodze decyzji, proporcjonalnie do odnoszonych korzyści przez właścicieli gruntów, szczegółowe zakresy i terminy jego wykonywania. Obszary korzystnego oddziaływania urządzeń melioracyjnych powinny być uwidocznione w ewidencji urządzeń melioracji wodnych, prowadzonej przez właściwe miejscowo Zarządy Zlewni zgodnie z przepisem art. 196 ust.1 oraz art. 240 ust. 4 pkt 15 ustawy Prawo wodne.

Rowy przydrożne

Czym innym jest rów stanowiący urządzenie melioracji wodnych, a czym innym rów przydrożny.

Rowy przydrożne są elementem technicznym  drogi i należą do wyposażenia technicznego pasa drogowego  Dział IV Rozdział 1 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie zatem nie są rowami, o których mowa w Prawie wodnym.

Z przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych wynika, że do właściwości zarządcy drogi, którym jest odpowiedni organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg.

Pas drogowy to – zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 1 przedmiotowej ustawy – wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane: droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą. Zatem zarządca drogi zobligowany jest do koordynowania robót prowadzonych w pasie drogowym oraz do bieżącej konserwacji (utrzymania), remontu i ochrony tych obiektów budowlanych i urządzeń, które znajdują się w pasie drogowym i służą bezpośrednio drodze i potrzebom zarządzania drogą. Utrzymanie, bieżąca konserwacja rowu przydrożnego, należy do obowiązków zarządcy drogi.

Rowy miejskie (komunalne)

Rowy miejskie (komunalne) pełnią rolę odbiorników wód opadowych i roztopowych dla miejskiego systemu kanalizacyjnego. Najczęściej występują jako koryta otwarte o przekroju trapezowym, jak również odcinkowo mogą przybierać formę rurociągów krytych o przekrojach kołowych i prostokątnych. Aby utrzymać ich prawidłowy stan techniczny, muszą być poddawane okresowym zabiegom konserwacyjnym, polegającym na wykaszaniu traw  i udrażnianiu ich koryt. Równie ważnym aspektem związanym z ich funkcjonowaniem jest wykonywanie niezbędnych napraw i remontów zapewniających swobodny spływ wód.

Mieszkańcy, którzy chcą skorzystać z odprowadzenia wód opadowych do rowu komunalnego mogą wystąpić z wnioskiem o zapewnienia odbioru oraz warunków technicznych do projektowania systemów kanalizacyjnych odprowadzających wody opadowe do rowu.

Wnioski można pobrać tutaj:

Wniosek (wniosek_RÓW-I) – Zapewnienie odbioru oraz warunków technicznych do projektowania systemów kanalizacyjnych odprowadzających wody opadowe do rowu

Wniosek (wniosek_RÓW-II) – Warunków technicznych na przekroczenie bądź przebudowę rowu

oraz w budynku Urzędu Miejskiego przy ul. Żeromskiego 23 (za KPP Policji) w pokoju 19 (I piętro), a także w biurze podawczym (budynek UM – Żeromskiego 26). Wypełnione wnioski należy złożyć w budynku UM, ul. Żeromskiego 26 (biuro podawcze). Informacje dodatkowe można uzyskać pod nr tel. 17 787 42 12.